Londen is bijna 2000 jaar oud. Studie van de geschiedenis van Londen verklaart hoe de kleine Romeinse nederzetting op de oever van de Theems is uitgegroeid tot een multiculturele stad met meer dan 7 miljoen inwoners. Historici hebben boekdelen geschreven over elk tijdperk. Op deze pagina vind je slechts een korte weergave van de geschiedenis van Londen.

De eerste sporen van mensen in het gebied wat nu Londen is, bestaat in de vorm van paleolithische vuurstenen en  bijlen uit het Mesolithicum. Deze gebruiksvoorwerpen zijn in verschillende delen van Londen gevonden. Ze zijn waarschijnlijk achtergelaten door passanten, die aan het jagen en vissen waren langs de Theems.

De Romeinen, die Groot-Brittannië binnenvielen in 43 na Christus, hebben de eerste permanente nederzetting gebouwd. Ze noemden hun stad Londinium. Londinium lag in een afgelegen uithoek van het Romeinse Rijk was. Echter, mede door zijn uistekende ligging en goede verbinding met de zee, groeide de stad snel en had het een bloeiende economie.

Dat wil niet zeggen dat de lokale bevolking volledig achter de verandering van het regime stond. Een hevige opstand werd geleid door koningin van de Iceni stam, afkomstig uit wat nu East Anglia is. In 60 of 61 na Christus, leidde ze haar volk, alsook de Trinovantes (uit Essex),  tegen de Romeinen. Tijden de opstand zijn naar schatting 70.000 tot 80.000 mensen omgekomen. Camulodunum (Colchester) en Verulamium (St. Albans) werden vernietigd en Londinium werd tot de grond afgebrand.

Het zou niet de laatste botsing van culturen zijn in Groot-Brittannië en Londen. De geschiedenis van de stad zou door de eeuwen heen gevormd worden door verschillende golven van mensen. Sommige kwamen als indringers en anderen als immigranten.

De Romeinen bleven in Londinium tot rond het jaar 410 na Christus, toen de afbrokkelende rijk weigerde om nieuwe soldaten te sturen om de troepen te vervangen die een jaar eerder terug naar Rome zijn getrokken. De stad die de Romeinen hebben opgebouwd raakte snel in verval. De geografische ligging van Londen en het belang ervan als een haven betekende dat de stad een comeback zou maken.  De komende 600  jaar hadden de Angelen, de Saksen, de Juten, en de Vikingen het voor het zeggen.

De opkomst van het Christendom heeft een grote invloed gehad op de geschiedenis van Londen . Het christendom kreeg al vaste voet in Groot-Brittannië in het midden van de tweede eeuw. Rond het jaar 600 werd Augustinus gedoopt werd en werd hij hernoemd tot koning Ethelbert van Kent. 

In het jaar 604  werd  de eerste St. Paul's Cathedral in Londen wordt gebouwd. Rond het jaar 1040, veranderde Koning Edward de Belijder een kleine kloosterkerk in Westminster Abbey. De koning, die later benoemd werd tot heilige, verplaatste ook zijn hof daar die plek, en zo werd Londen een koninklijke stad.

In 1066 vielen de Noormannen Groot Brittanië binnen. In Westminster Abbey werd koning William gekroond. William begon met de bouw van wat later de Tower of London zou worden. Het diende als zijn huis, maar ook als fort van waaruit hij zich verdedigde tegen zijn vijanden..

In de middeleeuwen beleefde Londen vele hoogtepunten.De eerste burgemeester werd verkozen in 1192, Londens eerste stenen brug,  London Bridge, werd voltooid in 1209 en William Caxton bouwde de eerste drukpers van Engeland in Westminster in 1476. Maar het Middeleeuwse leven in Londen is ook erg zwaar geweest. De zwarte pest, of Zwarte Dood (nu kennen we het als builenpest), verscheen voor het eerst in Londen in 1348. In Londen brak verschillende malen de pest uit, voor de laatste keer in 1665.

Tegen de tijd dat koningin Elizabeth I (1558-1603) de macht had in Londen, had de stad een bevolking van 200.000. Londen en de rest van het land had geleden onder religieuze onrust dat veroorzaakt werd door de vader van Elizabeth, Hendrik de VIII. Hij brak met Rome en stelde zichzelf als het hoofd van de protestantse kerk. Haar halfzus, Maria I, probeerde Engeland terug te brengen tot het katholicisme.

Koningin Elizabeth bracht rust en bracht grote successen als het verslaan van de Spaanse Armada, de kolonisatie vanverre landen en belangrijke ontdekkingsreizen door mannen als Sir Francis Drake en Sir Walter Raleigh. 

In 1666 brak een immense brand uit in Londen die een groot deel van de stad heeft vernietigd. De grote brand van 1666 leidde snel tot een wederopbouw van Londen. Sir Christopher Wren was de belangrijkste architect die de werderopbouw van Londen moest leiden. Hij had een hele nieuwe opmaak van de straten voor ogen. Zijn ideale stad had grote brede boulevards en overal grote monumenten, vergelijkbaar met Parijs. Hoewel hij vele kerken en monumenten heeft mogen bouwe, is hij er niet in geslaagd de uitvoering van zijn plannen voor een perfect aangelegde stad door te drukken.

In de 18de eeuw werd breidde het Britse Rijk enorm uit. Het werd gedreven door kolonisatie en handel, veelal over zee. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Londen in die tijd de grootste haven van de wereld was en het over het grootste bancaire kapitaal ter wereld beschikte.

Tijden de heerschappij van koningin Victoria (1837-1901) groeide de Londense bevolking van 1 miljoen tot 6 miljoen in bijna een eeuw. De stad kon zoveel inwoners niet aan en de snelle groei leidde tot een enorm verschil tussen arm en rijk. In de 19e eeuw werden hervormingen doorgevoerd om de leef- en werkomstandigheden te verbeteren. Een voorbeeld van een hervorming is het instellen van de leerplicht voor kinderen.

Londen in de 20e eeuw werd gevormd door twee wereldoorlogen. Monumenten voor de gesneuvelden herinneren aan aan de vele levens die verloren zijn gegaan in de Grote Oorlog van 1914-1918. Slechts één generatie later raakte  Groot-Brittannië betrokken in de Tweede Wereldoorlog in 1939. De Blitz, intensieve bombardementen door de Duitse Luftwaffe in 1940 en 1941, en de V1 en V2-raket aanvallen van 1944 doodde tienduizenden burgers en beschadigde en verwoestte een groot deel van Londen.